 index.html |
 index3.html |
 index4.html |
 |
Giovanni Lorenzo Bernini zw.
Gianlorenzo (ur. 7 grudnia 1598 w Neapolu, zm. 28
listopada 1680 w Rzymie) – włoski rzeźbiarz, malarz i
architekt; jeden z najwybitniejszych artystów baroku.
Działał głównie w Rzymie, gdzie tworzył rzeźby o
tematyce mitologicznej (Apollo i Dafne) i religijnej
(Ekstaza św. Teresy, Dawid), popiersia portretowe
(kardynała Scipione Borghese, Costanzy Bonarelli, króla
Ludwika XIV), fontanny (Fontanna Czterech Rzek, Fontanna
Trytona) i nagrobki (Urbana VIII i Aleksandra VII). Jako
architekt kierował budową Bazyliki św. Piotra, dla
której wykonał baldachim nad grobem św. Piotra (wsparty
na 4 spiralnych kolumnach) oraz oprawę tronu św. Piotra
(Cathedra Petri). Wybitnym dziełem
architektoniczno-urbanistycznym jest przebudowa placu
św. Piotra i objęcie go monumentalną kolumnadą. Inne
prace architektoniczne: kościół Santa Bibiana,
Sant’Andrea al Quirinale w Rzymie oraz kościoły w Castel
Gandolfo i w Ariccia; w Paryżu pracował przy przebudowie
Luwru. Twórczość Berniniego cechuje dążenie do
okazałości, dynamizmu i ekspresji, znakomite wyczucie
formy, proporcji i perspektywy, perfekcyjne operowanie
formami klasycznymi. Wywarł decydujący wpływ na rozwój
baroku w Europie. |